elimden gelen bu

t: realist bir attila ilhan şiiri. hayatıma bir şekilde dahil olan her insanın bana bir şeyler kattığına inanırım. ama iyi ama kötü. i̇şte attila ilhan hayatıma giren bir arkadaşın bana en güzel getirisi oldu. bana kalsa bu muazzam şairle kim bilir ne zaman rastlaşırdım. i̇lhan'ı hiç okumadan dünyadan göçmek var bir de.. düşüncesi bile korkunç. en sevdiğim dizelerini başta bırakmak üzere, --- spoiler --- ağzındaki acı, alnındaki çizgiyim. gözlerine kirli bir bulut getirdim . hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor. --- spoiler --- buyrun efennim şiir: elimden gelen bu ben iki kişiyim çoğalmak neyse ne azalmak zor birisi seni her an bırakıp gittiğim öbürü kan gibi tutulmuş seviyor ağzındaki acı alnındaki çizgiyim gözlerine kirli bir bulut getirdim hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor elimden gelen bu ben iki kişiyim birisi kapadığın kapılardan gitmiyor yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o bir yerin üşüse onun sıcaklığı öbürü en içten çağrını işitmiyor alıp tutmaksa o basıp gitmekse o bakışları kıyısız deniz uzaklığı elimden gelen bu ben iki kişiyim i̇kisi birden çıkmaya uğraşıyor bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim birisi yeni baştan serüvene başlamış öbürü silahında son mermiyi sıkıyor çoğalmak neyse ne azalmak zor.

attila i̇lhan şiiridir. elimden gelen bu ben iki kişiyim çoğalmak neyse ne azalmak zor birisi seni her an bırakıp gittiğim öbürü kan gibi tutulmuş seviyor ağzındaki acı alnındaki çizgiyim gözlerine kirli bir bulut getirdim hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor elimden gelen bu ben iki kişiyim birisi kapadığın kapılardan gitmiyor yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o bir yerin üşüse onun sıcaklığı öbürü en içten çağrını işitmiyor hüneri ne dersen duygu kaçakçılığı alıp tutmaksa o basıp gitmekse o bakışları kıyısız bir deniz uzaklığı elimden gelen bu ben iki kişiyim ikisi birbirinden çıkmaya uğraşıyor bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim birisi yeni baştan serüvene başlamış öbürü silahında son mermiyi yakıyor çoğalmak neyse ne azalmak zor.

t: "hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor" diyen attila ilhan şiiri. --- spoiler --- elimden gelen bu ben iki kişiyim çoğalmak neyse ne azalmak zor birisi seni her an bırakıp gittiğim öbürü kan gibi tutulmuş seviyor ağzındaki acı alnındaki çizgiyim gözlerine kirli bir bulut getirdim hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor elimden gelen bu ben iki kişiyim birisi kapadığın kapılardan gitmiyor yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o bir yerin üşüse onun sıcaklığı öbürü en içten çağrını işitmiyor alıp tutmaksa o basıp gitmekse o bakışları kıyısız deniz uzaklığı elimden gelen bu ben iki kişiyim ikisi birden çıkmaya uğraşıyor bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim birisi yeni baştan serüvene başlamış öbürü silahında son mermiyi sıkıyor çoğalmak neyse ne azalmak zor --- spoiler ---

elimden gelen budur yarısı sudur i̇çsende o’dur içmesende o’dur.. (bkz: serbest çağrışım)